Σύγκρουση
Μέσα μου συγκρούονται δύο δυνάμεις: Από την μία ο πρωτοφανέρωτος σε εμένα μικροαστισμός, δηλαδή όμορφο σπιτάκι, ωραίο φαγάκι, ζεστασιά - κυριολεκτικά και μεταφορικά - και όλα τα υπόλοιπα.
Και από την άλλη ο πατέρας λύκος που ουρλιάζει. Τον νιώθω να ξεσκίζει το μέσα μου, να επιτίθεται με μανία και να θέλει να γκρεμίσει όλο αυτό που πάει να φτιαχτεί.
Πατέρα συγνώμη. Ξεστράτισα από τον δρόμο σου. Το έλαβα το μήνυμά σου. Να δικαιολογηθώ δεν πρόκειται. Συνέχισε εσύ. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου.
Αυτή εδώ η εκτέλεση τούτου του τραγουδιού είναι εξίσου "συγκρουσιακη"!
Jersey Girl
Και συγκλονιστική
Και από την άλλη ο πατέρας λύκος που ουρλιάζει. Τον νιώθω να ξεσκίζει το μέσα μου, να επιτίθεται με μανία και να θέλει να γκρεμίσει όλο αυτό που πάει να φτιαχτεί.
Πατέρα συγνώμη. Ξεστράτισα από τον δρόμο σου. Το έλαβα το μήνυμά σου. Να δικαιολογηθώ δεν πρόκειται. Συνέχισε εσύ. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου.
Αυτή εδώ η εκτέλεση τούτου του τραγουδιού είναι εξίσου "συγκρουσιακη"!
Jersey Girl
Και συγκλονιστική
posted by Pan at 12:14 PM
6 Comments:
Συγχαρητήρια για την ωραία σας εκπομπή! :ο)
Χμμ, λοιπόν μιας και μιλάγαμε για μουσικά blogs ξέχασα να σου αναφέρω ένα που μ' αρέσει πολύ. Είναι το: http://musicforabetterliving.blogspot.com
που παλιότερα ήταν αυτό: http://vaguetourist.blogspot.com
Αυτά προς το παρόν, λίγο άσχετο το σχόλιο με το post σου, θα σου πώ για λύκους άλλη φορά :ο)
Σας ευχαριστούμε!
Το γνωρίζω το συγκεκριμένο. Απλά οι το γούστο μας στην μουσική δεν συγκλίνει σε κάποιο σημείο.
Όσο αφορά στους λύκους, εγώ να δεις τι έχω να σου πω.
"Oh then I'm so sorry father
I never thought I 'd hurt you so much.."
N.Cave.
όσο για τ'αλλα που λες (που πολύ μου πειράζουν το μυαλό) τα έλεγε κι ο Έσσε.
Ε λύκε;
;)
Πίστεψέ με, δεν είχα καθόλου τον Έσσε κατά νου. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν το πρώτο του βιβλίο που διάβασα και αντιπάθησα σφόδρα. Αν θα κρατούσα κάτι από αυτό, είναι τον τίτλο του.
Από την άλλη, ο Cave, αλλά και ένα ελληνικό κομμάτι που πάει κάπως έτσι 'ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει στο δάσος της ζωής μου ξενυχτά' των Μάτζικ ντε Σπελ μονίμως γυρνάν μέσα μου.
Α, και μια που το (ξανά)φερε ο λόγος, θα έλεγα να βρείτε ένα βιβλίο που ονομάζεται λύκοι, σας παρακαλώ μην κλαίτε. Για να δούμε εντέλει που πραγματικά βρίσκεται ο πολιτισμός.
Γιατί σε πειράζουν;
Θα το ψάξω.Τον ΄Εσσε τον εκτίμησα με το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά έπαθα το ίδιο με εσένα όταν διάβασα τον "Ντέμιαν".
Μου πειράζουν το μυαλό.Δηλαδή μου το κινούνε.Θετικό είναι αυτό και σπάνιο!
Ναι είναι των Magic de Spell.Είχα καιρό να το θυμηθώ!
Αλήθεια; Χαίρομαι! Πολύ χαίρομαι.
Post a Comment
<< Home