Μια Χαρά
Η χθεσινή ημέρα κύλησε ευχάριστα.
Το πρωί άκουσα τρία τραγούδια στην σειρά, από αυτά που αγαπώ ιδιαίτερα.
Το απόγευμα πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου της πρώην Ψιλικατζούς.
Γνώρισα αρκετούς μπλόγκερς, βεβαιώθηκα ότι ούτε αυτοί έχουν ουρά, τα είπαμε, γελάσαμε και συμφωνήσαμε να βρεθούμε ξανά.
Το κάτωθι τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά στην κωλόγρια!!!
We Are Young Pat Benatar
Ενημέρωση 1 (11 - 5): Ακούστε το φοβερό Gas των Matisse.
Το πρωί άκουσα τρία τραγούδια στην σειρά, από αυτά που αγαπώ ιδιαίτερα.
Το απόγευμα πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου της πρώην Ψιλικατζούς.
Γνώρισα αρκετούς μπλόγκερς, βεβαιώθηκα ότι ούτε αυτοί έχουν ουρά, τα είπαμε, γελάσαμε και συμφωνήσαμε να βρεθούμε ξανά.
Το κάτωθι τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά στην κωλόγρια!!!
We Are Young Pat Benatar
Ενημέρωση 1 (11 - 5): Ακούστε το φοβερό Gas των Matisse.
9 Comments:
Ώστε δεν έχουν ουρά, ε; Χμ, απογοητεύτηκα λιγάκι!!!
Εγώ πάλι ανακουφίστηκα! Με τα όσα ακούν είχα αρχίσει να το ψιλουποπτεύομαι.
'Ακούω'!
φτερα εχουν ομως ε;;
δε μπορει να μην εχουν..(τουλαχιστον μερικοι) Pan
Και τραγοπόδοαρα...Απόδειξη περί τούτου ο υποφαινόμενος!
γι' αυτό μου κάνεις. γιατί αυνδυάζεις τη ζωή σου με τραγούδια που χρωστάμε τη ζωή μας...
@σπύρος σεραφείμ: πάντα...
Ε, πως, μερικοί έχουμε ουρά. Και την κουνάμε φιλικά όποτε γουστάρομε...
Ωχ, μας την έπεσαν... Καλό σκυλάκι...κάτω...κάτω βρε...Θα σου δώσω κροκέτα, θές;
Post a Comment
<< Home