Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη
Η ώρα είναι 03:58. Πριν μισή περίπου ώρα επέστρεψα από το After Dark.
Ο Πουλικάκος μας εξήγησε ότι μια φορά ρεμάλι, πάντοτε ρεμάλι.
Ότι υπάρχει. Και όσο υπάρχουμε θα υπάρχει.
Ότι ροκ δεν είναι πόζα, στυλάκι και άλλα παρόμοια.
Με ένα πανταλόνι αστικής παραλλαγής και ένα μπλουζάκι Joe Weider ήταν περισσότερο ροκάς από όλους όσοι διεκδικούν τον τίτλο με κάθε είδους αλχημείες.
Ότι τα τραγούδια του Παύλου λίγοι - ελάχιστοι στην πραγματικότητα - δικαιούνται να τραγουδούν.
Και πως ό,τι κι'αν κάνεις, ακόμη και αν θες, όσο και αν θες, δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτά που σε ορίζουν, που συνθέτουν αυτό που ονομάζεις ζωή σου.
Και ο Χατζιδάκις, ο Μάλαμας, ο Θανάσης, ο Πανούσης, η Λιζέτα, η Νατάσα και οι υπόλοιποι το επιβεβαιώνουν.
Έχω την αίσθηση ότι κάποτε ξαναέγραψα περίπου τα ίδια πράγματα αλλά δεν με κόφτει καθόλου.
Υποκλίνομαι.
Η Σφιγξ ήταν Άντρας (με ένα κοκτέιλ στο χέρι)
Ο Πουλικάκος μας εξήγησε ότι μια φορά ρεμάλι, πάντοτε ρεμάλι.
Ότι υπάρχει. Και όσο υπάρχουμε θα υπάρχει.
Ότι ροκ δεν είναι πόζα, στυλάκι και άλλα παρόμοια.
Με ένα πανταλόνι αστικής παραλλαγής και ένα μπλουζάκι Joe Weider ήταν περισσότερο ροκάς από όλους όσοι διεκδικούν τον τίτλο με κάθε είδους αλχημείες.
Ότι τα τραγούδια του Παύλου λίγοι - ελάχιστοι στην πραγματικότητα - δικαιούνται να τραγουδούν.
Και πως ό,τι κι'αν κάνεις, ακόμη και αν θες, όσο και αν θες, δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτά που σε ορίζουν, που συνθέτουν αυτό που ονομάζεις ζωή σου.
Και ο Χατζιδάκις, ο Μάλαμας, ο Θανάσης, ο Πανούσης, η Λιζέτα, η Νατάσα και οι υπόλοιποι το επιβεβαιώνουν.
Έχω την αίσθηση ότι κάποτε ξαναέγραψα περίπου τα ίδια πράγματα αλλά δεν με κόφτει καθόλου.
Υποκλίνομαι.
Η Σφιγξ ήταν Άντρας (με ένα κοκτέιλ στο χέρι)
posted by Pan at 2:57 AM
15 Comments:
"Ότι ροκ δεν είναι πόζα, στυλάκι και άλλα παρόμοια." Κυρίως ότι rock είναι ο τρόπος ζωής. Αυτός που σε ορίζει και σε οδηγεί. Κυρίως αυτό...
ισως και να εχεις γραψει τα ιδια πραγματα αλλη φορα...και τι πειραζει? καθολου θα ελεγα και εγω!! γιατι απλα δεν εχεις αλλαξει καθολου pan στον τροπο που βλεπεις και αισθανεσαι τα πραγματα..once a TRUE rocker always a rocker..and this doesnt mean just the type of music you listen to..it's just you and your stand on everything..inside out.. ;-))))
@industrialdaisies: Ακριβώς αυτό.
@tzotza: The point is that sometimes qualms invade your conscience because you cannot live up to the standards you've set. That's all.
Εγώ την Παρασκευή είδα τον Βαβούρα live.Τον άκουσα να λέει Rory, "I'm a million miles away" και ξέφυγα.Τελείως.
ήταν κι ο Πιλαλί μαζί με τον Πουλίκα;
Είχα την τύχη (που μετά κατάλαβα ότι ήταν τιμή) να παρακολουθήσω ζωντανά το Crazy Love στου Ζωγράφου, σ' εκείνο το άθλιο, υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ που δεν υπάρχει πιά...
Και προσυπογράφω με μπρος και πίσω πόδια... Μια φορά ρεμάλι, για πάντα ρεμάλι. Αλλά τι ρεμάλι!
@ sorry_girl: Όχι, μόνος του ήταν. Πίστεψε, δεν χρειαζόταν άλλο μαζί του.
@σκύλος της Β.Κ.: Τι ρεμάλι δεν λες τίποτα! Στην κοσμάρα του!
και να σκεφτούμε όλοι πόσο δύσκολα χρόνια έχει περάσει ο Πουλικάκος, μέσα από πόσες αναποδιές βγήκε αλώβητος...
χαίρετε και καλό μήνα!
@ σπύρος σεραφείμ: Καλημέρα, καλό μήνα και σ'εσένα. Πολύ σωστός.
Σκυλε, οφείλεις να δημοσιευσεις μια αναδρομή σ'εκεινη την βραδια.
Θέλω την μαρτυρία!
Παν, σύμφωνος σε όλα.
@ άκης καπράνος: Σωστός. Θέμε πλήρη περιγραφή
Ε, καλά, τα δύσκολα χρόνια του ο Πουλικάκος τα πέρασε διότι ήταν ακριβώς ρεμάλι και όχι για αντικειμενικούς λόγους.
Αυτό που θυμάμαι από το «Crazy Love στο Ζωγράφου» είναι στην ουσία η εμβάπτιση ενός 17χρονου πιτσιρικά στο Ροκ. Αυτό ήμουν τότε και τα ακούσματά μου περιορίζονταν σε μερικά πάρτι...
Λοιπόν, εκεί πρωτοάκουσα το «Υπάρχω». Εκεί πρωτοείδα τον Νικόλα Άσιμο, μεθυσμένο και νάρκισο όσο δεν παίρνει. Εκεί είδα τον Παύλο Σιδηρόπουλο χαμένο προσωρινά στον κόσμο, που μετά θα χανόταν μόνιμα. Εκεί ήτανε, αν δεν απατώμαι, κι άλλοι πολλοί, Σπυριδούλα, Βαβούρας, Λάκης Παπαδόπουλος (με κοντά παντελόνια κι όχι με ψηλά ρεβέρ) και, και, και...
Και εκεί άκουσα την ένταση και τους κραδασμούς του live.
Γαμώτο μου τι χάσαμε...
Ο Άσιμος νάρκισσος; Γίνεται;
Μα ναι, ρε συ Πάνα! Ο πιο νάρκισος απ' όλους ήτανε! Μόνο για τον εαυτό του ζούσε. Και γι' αυτόν πέθανε, επειδή δεν του '΄βγαινε...
Διάβασε τη βιογραφία του, γραμμένη από τον Αλλαμανή, που 'ναι πολύ ΟΚ άτομο.
Μόλις ανέτρεψες μία ολόκληρη μυθολογία...
Θα παω τρέχοντας να βρω το βιβλίο του Αλλαμανή. Γενικώς είμαι κατά των βιογραφιών αλλά το ζήτημα 'καίει'.
Post a Comment
<< Home