Τον Ζυγό λύσατε
Πολλά χρόνια τώρα λέγαμε με την Δ. να πάμε να δούμε την Τσανακλίδου ζωντανά αλλά για κάποιο λόγο δεν συντονιζόμασταν. Σήμερα επιτέλους αποφασίσαμε να πάμε στην τελευταία παράσταση που έδινε με τους Μπουλά, Μαχαιρίτσα και Ζουγανέλη. στο Ζυγό.
Φτάσαμε εκεί γύρω στις εννιάμισι - δέκα παρά είκοσι ενώ η παράσταση ξεκινούσε- θεωρητικά πάντα - στις 10:30. Η ουρά έξω από το μαγαζί δεν προδιέθετε για τίποτα θετικό. Ωστόσο σε ελάχιστο χρόνο μπήκαμε μέσα και κατευθυνθήκαμε στο πάνω μέρος.
Ο χώρος πήχτρα στους όρθιους. Με τα πολλά βρήκαμε μία γωνίτσα στο τέρμα του μαγαζιού, πίσω από το μπαρ. Φυσικά δεν έβλεπες που να χτυπιέσαι. Το πράγμα άρχισε να βρωμάει και εμείς να ξενερώνουμε.
Κάποτε επιτέλους ξεκίνησε το πρόγραμμα. Και διαπιστώνουμε ότι εκεί που ήμασταν δεν υπήρχαν μεγάφωνα. Ως αποτέλεσμα αυτού, ακούγαμε μεν, η ένταση όμως ήταν σε οριακό επίπεδο. Εξίσου ανύπαρκτος και ο εξαερισμός, για τον οποίο τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι τα μαγαζιά τα οποία διαθέτουν αυτή την πολυτέλεια είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Όπως ήδη ανέφερα, εξαιτίας των πολλών όρθιων, η θέαση της σκηνής ήταν όνειρο ή αποτέλεσμα φιλότιμης προσπάθειας. Και εκεί έρχεται το δεύτερο χαστούκι: Στην οθόνη που βρισκόταν πίσω από τους μουσικούς προβλήθηκαν κάποια στιγμιότυπα στα οποία συνομιλούσαν ο Μπουλάς με τον Ζουγανέλη και τίποτα άλλο. Που ήταν ιδιαίτερα εύκολο να προβάλλονται τα διαδραματιζόμενα στην σκηνή ώστε να βλέπουμε και εμείς οι πληβείοι. Το ξενέρωμα άρχισε να λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις.
Και πάμε στο τρίτο και τελειωτικό χαστούκι: Παραγγέλνω δύο βότκες με πορτοκάλι και δίνω την μία στην Δ. Πίνω την πρώτη γουλιά και μου φαίνεται καλούτσικη. Στην δεύτερη γουλιά κάτι αρχίζει να μην μου πάει καλά. Στην τρίτη νιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται. Η τέταρτη δεν πήγε ποτέ κάτω.
Για να μην μακρηγορώ άλλο, ακούσαμε συνολικά τρία τραγούδια και φύγαμε. Αρχίσαμε να περπατάμε σε μία σχεδόν καλοκαιρινή Αθήνα. Καταλήξαμε σε ένα αφανές πλην πολύ συμπαθητικό μπαρ το Cashmere, σε μία στοά δίπλα στο Toy, στην Καρύτση. Κάπως κλασική, βαριά διακόσμηση, αλλά ωραίες οι μουσικές, φιλικά τα παιδιά πίσω από την μπάρα και λογικότατες τιμές. Αυτό μας έφτιαξε την διάθεση και 'έσωσε' όσο αυτό γινόταν την βραδιά.
Ξέρω ότι οι καλλιτέχνες φέρουν την μικρότερη ευθύνη για όλα αυτά τα ωραία. Και- φυσικά -δεν σκοπεύω να ρίξω την ευθύνη στην Τσανακλίδου. Ωστόσο κάποιος πρέπει λογοδοτήσει για το ότι χάλασε κάτι που είχε όλα τα φόντα να μετατραπεί σε μία εξαιρετική βραδιά, μετατρέποντάς το σε πίκρα για το χαμένο χρόνο και χρήμα. Και αυτό δεν συνέβαινε μόνο σε εμένα, αλλά- όπως άκουσα και σε πολλούς άλλους που βρίσκονταν εκεί.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι στον Ζυγό δεν πρόκειται να ξαναπατήσω το πόδι μου, όποιος και αν εμφανίζεται εκεί.
Για να ξορκίσουμε και να κατευνάσουμε κάπως τα συναισθήματα που προκάλεσε η αποψινή βραδιά, η Τάνια απαγγέλλει το τέταρτο απόσπασμα του ποιήματος της Κικής Δημουλά Πληθυντικός Αριθμός που φέρει τον υπότιτλο Η Νύχτα. Από την απίστευτη έως σπαρακτική παράσταση για φωνή και πιάνο Το Μαγικό Κουτί, με τον Τάκη Φαραζή.
Update: Ο Ρουμελιώτης στα καλύτερά του.
Φτάσαμε εκεί γύρω στις εννιάμισι - δέκα παρά είκοσι ενώ η παράσταση ξεκινούσε- θεωρητικά πάντα - στις 10:30. Η ουρά έξω από το μαγαζί δεν προδιέθετε για τίποτα θετικό. Ωστόσο σε ελάχιστο χρόνο μπήκαμε μέσα και κατευθυνθήκαμε στο πάνω μέρος.
Ο χώρος πήχτρα στους όρθιους. Με τα πολλά βρήκαμε μία γωνίτσα στο τέρμα του μαγαζιού, πίσω από το μπαρ. Φυσικά δεν έβλεπες που να χτυπιέσαι. Το πράγμα άρχισε να βρωμάει και εμείς να ξενερώνουμε.
Κάποτε επιτέλους ξεκίνησε το πρόγραμμα. Και διαπιστώνουμε ότι εκεί που ήμασταν δεν υπήρχαν μεγάφωνα. Ως αποτέλεσμα αυτού, ακούγαμε μεν, η ένταση όμως ήταν σε οριακό επίπεδο. Εξίσου ανύπαρκτος και ο εξαερισμός, για τον οποίο τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι τα μαγαζιά τα οποία διαθέτουν αυτή την πολυτέλεια είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Όπως ήδη ανέφερα, εξαιτίας των πολλών όρθιων, η θέαση της σκηνής ήταν όνειρο ή αποτέλεσμα φιλότιμης προσπάθειας. Και εκεί έρχεται το δεύτερο χαστούκι: Στην οθόνη που βρισκόταν πίσω από τους μουσικούς προβλήθηκαν κάποια στιγμιότυπα στα οποία συνομιλούσαν ο Μπουλάς με τον Ζουγανέλη και τίποτα άλλο. Που ήταν ιδιαίτερα εύκολο να προβάλλονται τα διαδραματιζόμενα στην σκηνή ώστε να βλέπουμε και εμείς οι πληβείοι. Το ξενέρωμα άρχισε να λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις.
Και πάμε στο τρίτο και τελειωτικό χαστούκι: Παραγγέλνω δύο βότκες με πορτοκάλι και δίνω την μία στην Δ. Πίνω την πρώτη γουλιά και μου φαίνεται καλούτσικη. Στην δεύτερη γουλιά κάτι αρχίζει να μην μου πάει καλά. Στην τρίτη νιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται. Η τέταρτη δεν πήγε ποτέ κάτω.
Για να μην μακρηγορώ άλλο, ακούσαμε συνολικά τρία τραγούδια και φύγαμε. Αρχίσαμε να περπατάμε σε μία σχεδόν καλοκαιρινή Αθήνα. Καταλήξαμε σε ένα αφανές πλην πολύ συμπαθητικό μπαρ το Cashmere, σε μία στοά δίπλα στο Toy, στην Καρύτση. Κάπως κλασική, βαριά διακόσμηση, αλλά ωραίες οι μουσικές, φιλικά τα παιδιά πίσω από την μπάρα και λογικότατες τιμές. Αυτό μας έφτιαξε την διάθεση και 'έσωσε' όσο αυτό γινόταν την βραδιά.
Ξέρω ότι οι καλλιτέχνες φέρουν την μικρότερη ευθύνη για όλα αυτά τα ωραία. Και- φυσικά -δεν σκοπεύω να ρίξω την ευθύνη στην Τσανακλίδου. Ωστόσο κάποιος πρέπει λογοδοτήσει για το ότι χάλασε κάτι που είχε όλα τα φόντα να μετατραπεί σε μία εξαιρετική βραδιά, μετατρέποντάς το σε πίκρα για το χαμένο χρόνο και χρήμα. Και αυτό δεν συνέβαινε μόνο σε εμένα, αλλά- όπως άκουσα και σε πολλούς άλλους που βρίσκονταν εκεί.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι στον Ζυγό δεν πρόκειται να ξαναπατήσω το πόδι μου, όποιος και αν εμφανίζεται εκεί.
Για να ξορκίσουμε και να κατευνάσουμε κάπως τα συναισθήματα που προκάλεσε η αποψινή βραδιά, η Τάνια απαγγέλλει το τέταρτο απόσπασμα του ποιήματος της Κικής Δημουλά Πληθυντικός Αριθμός που φέρει τον υπότιτλο Η Νύχτα. Από την απίστευτη έως σπαρακτική παράσταση για φωνή και πιάνο Το Μαγικό Κουτί, με τον Τάκη Φαραζή.
Update: Ο Ρουμελιώτης στα καλύτερά του.
posted by Pan at 1:49 AM
8 Comments:
Από το ίδιο μαγαζί έχω φύγει κι εγώ από τραπέζι. Θεώρησαν καλό να μας στριμώξουν 4 άτομα σε τραπέζι που χωρούσαν 2.
Παλιότερα είχα φύγει όπως ακριβώς τα έγραψες κι εσύ.
Και δεν έβαλα μυαλό και ξαναπήγα.Φέτος, για να δω την Τσανακλίδου.Απαράδεκτες οι τιμές, η εξυπηρέτηση, ο ήχος και τα ποτά.
Ήταν η τελευταία φορά που πατάω ποδαράκι στο συγκεκριμένο μαγαζί.
πι ες:εξαιρετική η Τάνια στο συγκεκριμένο που έβαλες..
@sorry_girl: Δηλαδή δεν ήμουν εγώ ο εκκεντρικός. Είχα πάει παλιότερα, όταν εμφανιζόταν εκεί ο Δεληβοριάς και είχα περάσει πολύ ωραία. Χθες ήταν τραγική η κατάσταση.
Το ξέρω, είναι φοβερή στην συγκεκριμένη παράσταση. Λεω να βάλω άλλο ένα κομμάτι.
Να βάλεις, να βάλεις!!
Ποιός εκκεντρικός βρε, εδώ μιλάμε για κατάσταση που κρατάει εκεί μέσα τουλάχιστον 3 χρόνια..πριν από τότε είχε τουλάχιστον σε λειτουργία το wall κι έβλεπε και το πόπολο του μπαρ κάτι!
Μετά από τόσο καιρό που λέγαμε να πάμε να δούμε την Τσανακλίδου το καταφέραμε άλλα όντως από τον κόσμο που υπήρχε στην είσοδο του Ζυγού δεν προδιέθετε για τίποτα θετικό. Βέβαια δεν φανταστήκαμε πως θα ήταν τόσο χάλια.Όχι από άποψη προγράμματος αλλά από θέμα χώρου και κόσμου. Το αστείο της υπόθεσης κάναμε πλάκα τόσο καιρό που δεν καταφέραμε να συντονιστούμε να πάμε παρέα να δούμε την Τσανα ότι μόλις το κανονίσουμε κάτι θα γίνει δεν μπορεί θα πάμε και θα είναι άρρωστη…αλλά τελικά το αστείο μας γύρισε μπούμερανγκ κοντέψαμε να ¨αρρωστήσουμε¨ εμείς. Όσοι βρίσκονταν γύρω μας ήταν δυσαρεστημένοι για τον ίδιο λόγο...δεν έβλεπαν! Μόνο άκουγαν! Που αν είναι έτσι τους ακούγαμε και σε cd σπίτι μας. Είπαμε να πιούμε ένα ποτό και να φύγουμε αφού είχαμε ξενερώσει απίστευτα αλλά μας ήρθε χειρότερο ξενέρωμα αφού το ποτό ήταν καθαρό οινόπνευμα δηλαδή έλεος! Εκτός αν θέλανε να τους κάνουμε εφέ με φωτιά… οινόπνευμα-αναπτήρας και φυσήξτε παρακαλώ… Πάντως κρίμα γιατί το πρόγραμμα όπως φάνηκε από το λίγο που μείναμε ήταν πολύ καλό και θα ήταν ακόμα καλύτερο αν...
Οπότε φύγαμε,περπατάγαμε κάμποση ώρα μέχρι να αποφασίσουμε που θα συνεχίσουμε και τυχαία ξετρυπώσαμε ένα μπαράκι που από θέμα χώρου δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά έχει πάρα πολύ ωραία μουσική και πάρα πολύ φιλικό κλίμα όπου κυριολεκτικά έσωσε την βραδιά. Περάσαμε πολύ καλά και σας το συνιστούμε ανεπιφύλακτα!
@dp: Αποφάσισες να το γυρίσεις στα ζογκλερικά;
Το γελάς?Αμα το είχαμε κάνει μετά στην Ερμού θα είχαμε βγάλει και τα λεφτά που χάσαμε
Πήγα το Σάββατο 20/10 στο Ζυγό να δώ όλη την παρέα (Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσα, Ζουγανέλη και Μπουλά) μιας και οι εν λόγω καλλιτέχνες είναι αγαπημένοι και ήθελα να ακούσω νότες από την εφηβεία μου.
Γνώριζα οτι έπρεπε να καταβάλω 160 euro (για 4 άτομα - 2 μπουκάλια κρασί), ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τα γκαρσόνια στο να μας αντιμετωπίσουν με συμπεριφορά πεζοδρομίου.
Όταν τους ζήτησα να μας φέρουν τα μπουκάλια με το κρασί ένα - ένα στο τραπέζι ώστε να είναι κρυα, γιατί δεν είμαστε αλκοολικοί να πίνουμε σαν νεροφίδες αλλά ούτε χώρος υπήρχε στο μικρό τραπέζι..η απάντηση του μάγκα σερβιτόρου ήταν:
'Ρε χριστιανέ μου, πρέπει να πάρεις 2 μπουκάλια κρασί και θα στα φέρω μαζί'.
Δεν ήθελα να χαλάσω το βράδυ και δεν έδωσα συνέχεια, αλλά ο τύπος άρχισε τα αντίποινα επειδή εξέφρασα το αυτονόητο. Μας σέρβιρε μετά από 40 λεπτά και μας πέταξε το πιάτο με τα στραγάλια.
Αφήνω το καλύτερο για το τέλος. Η απόδειξη εφορίας που κόβουν γράφει Σύνολο:140euro και πάνω της έχουν συραμένη μια δικιά τους απόδειξη που γράφει 160euro
Ποτά: 160 euro - 4 είσοδοι: 20 euro
Σύνολο :140 euro
Ο βαρύς σερβιτόρος δεν έπαιρνε από λόγια όταν του ζήτησα να μου εξηγήσει γιατί πρέπει να πληρώσω 160 και όχι το αυτονόητο που είναι η τιμή του Συνόλου.
Στο τέλος τα πλήρωσα γιατί επέμεινε οτι τόσο πληρώνουν όλοι -
Αφού αυτή η συμπεριφορά μου αξίζει, τους εύχομαι να τα χαρούν τα λεφτά που κλέβουν από τον κόσμο, όσο για τον τρόπο τους είναι ο κλασικός ο μαλάκας ο έλληνας που δεν αλλάζει.
Από αυτούς δεν περιμένω να αλλάξει τίποτα, αλλά μπορώ να αλλαξώ εγώ και περιμένω και από το έγκειρο site σας να δημοσιεύσει την επιστολή μου και να ενημερώσει τους υποψήφιους πελάτες.
Όσο για το σχήμα είναι πολύ καλό (γέλιο και μουσική) αλλά μου έμεινε αυτό που είπε ο Ζουγανέλης 'Πέστε και στους φίλους σας να έρθουν γιατι χτίζουμε σπίτια'.
(Η απόδειξη που μας έδωσαν όπως και τα στοιχεία μου είναι στη διάθεση σας).
@mkarvounis: Ανέβασα το μήνυμά σου στο "καινούριο" μου μπλογκ.
Η διεύθυνση είναι fiddleofthepan.blogspot.com/
Post a Comment
<< Home