Απορία
Πως έγινε έτσι η νυχτερινή ζωή της Αθήνας; Παντού ξενέρωτοι με ένα ποτήρι στο χέρι να κοιτάν τριγύρω σαν χαχες. Και οι γυναίκες; Α, καλά, προκόψαμε τώρα. Όταν έφυγα υπήρχν γυναίκες με ψυχή και τσαγανό, που γούσταραν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Που τους έκανες την στραβή και σε διαολόστελναν χαλαρά βρίζοντάς σε πατόκορφα. Τώρα; Το μόνο που βλέπω είναι κοτούλες που επιδεικνύουν το καινούριο τους ρούχο, άψυχες, ξεπλυμένες. Είμαι έτοιμος να παω στοίχημα ότι και στο κρεβάτι έτσι και χειρότερα. Τι στο διάλο συμβαίνει; Νόμιζα ότι όλα αυτά είναι "προνόμιο" των Κεντρο Ευρωπαίων. Τώρα, όμως, διαπιστώνω ότι γίναμε έτσι και χειρότερα.
Δεν πάμε καλά. Καθόλου καλά δεν πάμε.
Που είναι η ψυχή σας ρε;
Απομεινάρι νιώθω, απολίθωμα, δεινόσαυρος.
Δεν πάμε καλά. Καθόλου καλά δεν πάμε.
Που είναι η ψυχή σας ρε;
Απομεινάρι νιώθω, απολίθωμα, δεινόσαυρος.
posted by Pan at 4:28 AM
2 Comments:
Δε θα διαφωνήσω. Το lifestyle μας μάρανε. Σκεφτείτε όμως πως δεν υπάρχει δράση χωρίς αντίδραση. Κάποιος θα πρέπει λοιπον να κάνει την αρχή. Και νομίζω πως αυτό ήταν καθαρά και παραδοσιακά αντρικός ρόλος :-)
Γεια σου Nosyparker. Καλωσόρισες. Ελπίζω αυτό το ποστ που γράφτεικε κατά κάποιο τρόπο "εν βρασμώ ψυχής" να μην άφηνε αποκλειστικά την αίσθηση ότι ήθελα να κράξω τις γυναίκες. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός. Κυρίως ήθελα να εκφράσω την απογοήτευσή μου από την παντελή αδιαφορία που δείχνει ο περισσότερος κόσμος όταν βγαίνει έξω. Δεν βγαίνει για να διασκεδάσει αλλά για να κάνει επίδειξη.
Όσον αφορά στο θέμα "γυναίκες" συμφωνώ μαζί σου. Μόνο που και το άλλο φύλο δεν δείχνει διάθεση "συνεργασίας".
Post a Comment
<< Home