"Άσπρισαν τα μαλλιά σου και μυαλό δεν έβαλες!!!

Είναι τα γενέθλιά μου σήμερα!
Πάντοτε είχα μία παράξενη σχέση με τις γιορτές παντός τύπου.
Των υπολοίπων πάντοτε τις ξεχνούσα, μέχρι που ήρθε το κινητό
και άρχισε να αλλάζει λίγο η κατάσταση.
Η ατζέντα του είναι υπέρπολύτιμη!
Όσον αφορά τα δικά μου, πάντοτε αδιαφορούσα.
Δεν μου λεει κάτι ιδιαίτερο η ημέρα των γενεθλίων.
Ούτε καλό, ούτε κακό.
Έτσι κι'αλλιώς "πίσω από τα κίτρινα μάτια του ο ίδιος μικρούλης Ιωνάθαν γλάρος", είμαι, και θα παραμείνω μέχρι να μεταφερθώ στο επόμενο επίπεδο!
Αυτό, όμως, που μου κάνει φοβερή εντύπωση είναι ότι
πρώτοι με θυμούνται άνθρωποι που ποτέ δεν περίμενα!
Άνθρωποι που έτυχε να μιλήσω μαζί τους μία φορά,
γυναίκες συγκεκριμένα, οι οποίες έχουν πάντα
ως μία εκ των κύριων ερωτήσεων στο οπλοστάσιο τους "τι ζώδιο είσαι;"
Στην απάντησή μου "δεν ξέρω" ξεκινάει η συνηθισμένη ανάκριση,
για να βγει στο τέλος η ετυμηγορία "κατηγορούμενε καταδικάζεσαι..."
Συγγνώμη, ξέφυγα! Μου συμβαίνει συχνά. Πιθανόν να είναι της ηλικίας!
Πρέπει να αποστηθίσω το ζώδιό μου. "Είμαι Κριός, είμαι Κριός, είμαι Κριός...!"
Νομίζω ότι πάλι θα τα παρατήσω όλα και θα την κάνω για την θάλασσα!

Υ.γ. Για όσους δεν το κατάλαβαν, ο τίτλος είναι η μόνιμη επωδός της μάνας μου για να εκφράσει έμμεσα την δυσαρέσκειά της γιατί δεν απόκτησε ακόμα εγγονάκια! Δεν θέλω να την χαλάσω τελείως λέγωντάς της να μην περιμένει από εμένα...