"Burn the Bridges Behind You"
Σήμερα γκρέμισα άλλη μία γέφυρα που με ενώνει με αυτό το μέρος! Είναι το αναγκαίο τίμημα πο υπρέπει να πληρώσω ώστε η μετάβαση να γίνει απρόσκοπτα, χωρίς να υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί πίσω.
Δάκρυσε λίγο. Ένιωσα πολύ μεγάλος μαλάκας που δεν έκανα κάτι για να την παρηγορήσω, ωστόσο δεν μου έβγαινε. Θα το ξεπεράσει. Είναι καλύτερα έτσι. Φαντάζεσε να είμαι στο αεροδρόμιο και αυτή πίσω να κτυπιέται; Τώρα θα έχει τον χρόνο που της χρειάζεται για να ηρεμήσει.
Είμαι τόσο πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που θέλω να κάνω, ώστε νιώθω τον εγωισμό μου να κτυπάει κόκκινο. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα και κανένας.
Προσπαθώ να φανταστώ ποιο θα είναι το τίμημα γι'αυτή μου την στάση, όμως αυτή την στιγμή δεν μπορώ να το βρω. Ο χρόνος θα δείξει. Άλλωστε:
"Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με την σκόνη."
Δάκρυσε λίγο. Ένιωσα πολύ μεγάλος μαλάκας που δεν έκανα κάτι για να την παρηγορήσω, ωστόσο δεν μου έβγαινε. Θα το ξεπεράσει. Είναι καλύτερα έτσι. Φαντάζεσε να είμαι στο αεροδρόμιο και αυτή πίσω να κτυπιέται; Τώρα θα έχει τον χρόνο που της χρειάζεται για να ηρεμήσει.
Είμαι τόσο πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που θέλω να κάνω, ώστε νιώθω τον εγωισμό μου να κτυπάει κόκκινο. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα και κανένας.
Προσπαθώ να φανταστώ ποιο θα είναι το τίμημα γι'αυτή μου την στάση, όμως αυτή την στιγμή δεν μπορώ να το βρω. Ο χρόνος θα δείξει. Άλλωστε:
"Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με την σκόνη."
4 Comments:
Είναι οδυνηρές αυτές οι βαλίτσες... Κι ο εγωισμός μας το ίδιο...
Απαντώ και στο άλλο σου το σχόλιο, δύο σε ένα!
Δεν υπάρχει τίποτα να σε κάνει να ντρέπεσαι. Αντίθετα, εγώ πραγματικά ζηλεύω-όχι με την καταστροφική αλλά με την δημιουργική έννοια -που μπορείς και γράφεις με τέτοιο όμορφο τρόπο! Το σωστό να λέγεται. Πήξαμε στους δήθεν και στα μηδενικά. Δεν λεω να φωνάζεις, αλλά ούτε να ντρέπεσαι γι'αυτό σου το ταλέντο.
Όσον αφορά το τελευταίο...όσο περνάν οι ώρες βλέπω να επιβεβαιώνεται ο Αγγελάκας μέχρι κεραίας!
Αυτό το τραγούδι το είχα πρωτακούσει στο ραδιόφωνο, ενώ περνούσα την Καταρα. Σταμάτησα δίπλα στο γκρεμό για χαρη του.
Σε άσκημο μέρος σε βρήκε! Αν τύχει να οδηγώ και ακούσω ένα τραγούδι που μου την βαράει κατακούτελα σφίγγω και με τα δύο χέρια το τιμόνι, μπας και ξεστρατίσω. Εμπειρία γάρ...
Ελπίζω να μην σε πιέζω ρωτώντας σε πότε θα ανεβάσεις το επομενο διαμάντι(άλλως δημοσίευση)!
Post a Comment
<< Home