Μουσική και πάλι Μουσική

Ο αγαπητός Γιώργος Μανουσάκης με προσκάλεσε να γράψω μερικά πράγματα για τα πέντε τραγούδια που σημάδεψαν - κατά κάποιο τρόπο - την μέχρι τώρα ζωή μου.
Όσοι περνάτε έστω και σποραδικά από εδώ, θα έχετε καταλάβει την ιδιαίτερη σχέση που έχω με την μουσική.
Αυτό δυσκολεύει αφάνταστα τα πράγματα.
Πως γίνονται οι απολογισμοί σε αυτή την περίπτωση;
Θα προσπαθήσω.

1. 1991 (σημαδιακή χρονιά, έτσι Γιώργο;). Για τον Σταυρό του Νότου δεν είχα ιδέα.
Βγήκε, όμως η δεύτερη - κατά κάποιο τρόπο - ανάγνωσή του, οι Γραμμές των Οριζόντων.
Ο Μικρούτσικος τραγουδάει το Οι 7 Νάνοι στο S/S Cyrenia και εγώ παθαίνω παραλήρημα.
Ο λόγος;
Κάποια χρόνια πριν, ο πατέρας μου εξαφανίστηκε, μαζί με το καράβι και τους υπόλοιπους ναυτικούς.
Η μάνα μου τρελαίνεται όποτε ακούει το κομμάτι κι'εγώ το έχω μονίμως στην διαπασών.
Το πράγμα είχε αρχίσει να γέρνει άσκημα.
Σαν το Sea Diamond ένα πράγμα.

2. Και πάλι 1991. Οι Savatage βγάζουν πιθανότατα ένα από τους καλύτερους concept δίσκους στην ιστορία της rock μουσικής: Streets: A Rock Opera.
Μέσα, ένα κομμάτι για το οποίο ξαναέγραψα.
Το διπλό Somewhere in Time/Believe.
Ειδικά το δεύτερο, όπως ακριβώς δηλώνει και ο τίτλος του, κουβαλάει μέσα του φως, άπλετο φως.
Και πίστη.
Όχι σε κάποια ανώτερη - δήθεν - ευφυΐα, αλλά στον συνάνθρωπο.
Το πράγμα ισορροπεί κάπως.
Σε αντίθεση με το Sea Diamond, δεν επέρχεται η βύθιση.

3. 97 ή 98 (έχουμε και μία κάποια ηλικία!) Σε ένα τεύχος του Δίφωνου περιλαμβάνεται το Στερεο Νοβα, ο πρώτος και ομώνυμος δίσκος τους.
Είχα ήδη ακούσει κάποια πράγματα, αλλά ως σκληρός ροκάς (λέμε και καμιά μλκ να περάσει η ώρα) δεν τους είχα περί πολλού.
Ωστόσο, από περιέργεια κυρίως, αγόρασα το περιοδικό.
Και έβαλα το CD να παίζει.
Την πρώτη φορά το άκουσα ολόκληρο.
Την δεύτερη, σταμάτησα στο δεύτερο κομμάτι!
Και για πολύ καιρό έμεινα εκεί.
Όποτε μια καινούρια αγάπη 'χυνόταν σαν μέλι', το Ένα κλεμμένο ποδήλατο βούιζε μόνιμα στο μυαλό μου.
Φυσικά, όταν ξεκίναγα να τραγουδάω, άρχιζε να έχει αμφιβολίες για την πνευματική μου διαύγεια, αλλά δεν βαριέσαι...

4. 2006. Το τέταρτο κομμάτι αφορά σε αυτό που έδωσε τον τίτλο του συγκεκριμένου μισό- πλέον-ερειπιώνα. The Pan Within
Καταρχήν, δεν υπήρχε περίπτωση να χρησιμοποιήσω ο,τιδήποτε άλλο πλην μουσικής για να τον ονομάσω.
Ξέρω, στερεότυπο, κοινό, κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Ωστόσο, για εμένα ήταν αυτονόητο.
Με την εξαίρεση - ίσως - κάποιου μυθιστορήματος, κάτι άλλο δεν θα αφορούσε εμένα.
Ζορίστηκα αρκετά. Υπάρχει κυριολεκτικά στρατός άλλων κομματιών, συγκροτημάτων και καλλιτεχνών που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.
Βλέποντας το ζήτημα κάπως πιο ψύχραιμα, διαπίστωσα ότι τα περισσότερα από αυτά που περνούσαν από το μυαλό μου ήταν σφόδρα καταθλιπτικά.
Επειδή ήξερα προτού ξεκινήσω περίπου πως θα πήγαινε το πράγμα, δεν ήθελα να είναι τόσο προβλέψιμο, ήδη, δηλαδή από τον τίτλο.
Επέλεξα, λοιπόν, κάτι που εκπέμπει αν όχι αισιοδοξία, θετική διάθεση.

5. Το πέμπτο κομμάτι είναι φρέσκο, κυριολεκτικά μόλις φώλιασε στον υπολογιστή μου.
Πολύ απλά, κόλλησα πάνω του από την πρώτη φορά που το άκουσα.
Από την πρώτη μέχρι την τελευταία του λέξη και νότα το νιώθω να κυκλοφορεί κάτω από το δέρμα και μέσα στο κεφάλι μου.
Οπωσδήποτε να κατεβάσετε τους στίχους από την πιο κάτω δημοσίευση.

Δεν μπορώ να ευχαριστήσω αρκετά το Χνούδι γι'αυτό.

Λάμπα θυέλλης

Θερμή παράκληση: Κάποια πράγματα που είναι γραμμένα εδώ είναι δύσκολα, ίσως και τραγικά. Παρακαλώ δεχτείτε τα ως έχουν. Επίσης, δεν υπάρχει κανένας λόγος για συλλυπητήρια και άλλα τέτοια. Έχουν προ πολλού παρέλθει.

Υστερόγραφο: Αγαπητέ Ηλία, συγχώρα με που δεν λαμβάνω μέρος στην Προυστιάδα (πω ρε π(ρ)ούστη μου και λεξιπλάστης!). Κατά πρώτο, δεν έχω σχέση με τον Προύστ. Κατά δεύτερο, μου είναι πολύ ευκολότερο να εκφραστώ διαμέσου της μουσικής 'μου'. Ελπίζω εσύ να θελήσεις να συμμετάσχεις σε αυτό εδώ. Θα ακολουθήσουν και άλλες ονομαστικές προσκλήσεις.

Ενημέρωση 1 (11 - 5): Ένας τετράποδος (με ουρά, ε, μην ξεχνιόμαστε) και ένα ρομπότ μου ζήτησαν το The Pan Within. Μαζί του ένα τραγουδάκι της σειράς που ο Mike Scott, ψυχη, καρδιά και μυαλό των Waterboys μετέτρεψε σε ύμνο: Song for the life. Και τα δύο από το ζωντανό Karma to Burn.

Ενημέρωση 2 (12 - 5): Αύριο, κυκλοφορούν με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία οι Μάγκες