Η Ψυχή στο Στόμα
Η Ψυχή: Συγγρού, Μικρόκοσμος. Φτάνουμε νωρίς.
Αρκετός κόσμος στο φουαγιέ.
Ο Γιάννης Οικονομίδης. Ο Ερρίκος Λίτσης.
Ο φίλος με τον οποίο πήγα 'έχω αλλεργία στους κουλτουριάρηδες, πάμε μια βόλτα'.
Βγαίνουμε, περπατάμε σχεδόν μέχρι το έκτρωμα που ονομάζεται Starcity.
Επιστροφή. Ένας που απ'ότι μάθαμε θεωρείται 'καλλιτέχνης' αρχίζει να αγορεύει.
Δίπλα του κριτικός.
Συζητάν.
Ο 'καλλιτέχνης' υψώνει την φωνή του
Βγαίνουν οι θεατές της παράστασης των 10:30.
Ο καλλιτέχνης 'δεν θα ξεκινήσει η παράσταση αν δεν μιλήσουμε'.
Προχωράμε πέντε συνολικά άνθρωποι προς τα μέσα.
Περιμένουμε να ξεκινήσει η παράσταση.
Μπαίνει μια κοπελιά 'τα εισιτήρια σας';
'Πότε θα ξεκινήσει η παράσταση';
'Σε ένα λεπτό'.
Ξεκινάει η παράσταση.
Η φωνή του καλλιτέχνη δυναμώνει και πάλι.
Προχωράει η ταινία.
Ο 'καλλιτέχνης' ξεσκίζει τις φωνητικές του χορδές.
Τσαντίζομαι. Βγαίνω στην πόρτα.
'Μεγάλε, δεν ήρθαμε εδώ για να ακούμε εσένα.
Την ταινία θέμε να δούμε.'
Αυτός, προφανώς βαθύτατα επηρεασμένος από την ταινία, 'σιγά ρε, μιλάμε. Αφού είπα να μην ξεκινήσει η ταινία αν δεν μιλήσουμε...'
'Εμένα με ρώτησες; Την ταινία ήρθα να δω, όχι εσένα.'
'Άμα έχεις πρόβλημα πάμε έξω να το λύσουμε με τις μπουνιές μας'.
Οι υπόλοιποι 'Συγνώμη, δίκαιο έχεις, πήγαινε να δεις την ταινία και θα χαμηλώσουμε'.
Μπαίνω μέσα. Ο θόρυβος σταματάει για λίγο.
Μετά ξαναρχίζει. Δυνατή μουσική.
Μετά βίας συγκεντρώνομαι στην ταινία.
Τελειώνει. Τρέμω στο κάθισμά μου.
Ηρεμώ κάπως. Βγαίνουμε έξω. Ταξί.
Το Στόμα: Αφήνω τον φίλο στα Εξάρχεια
Περπατάω
Στουρνάρη και Πατησίων.
Ταξί. Δίπλα του σταματάει Ι.Χ.
Ο οδηγός του λέει κάτι στον συνοδηγό του ταξί.
Αυτός κατεβαίνει κάτω.
Με τα χέρια δείχνει το στήθος του.
'Ελα ρε κάτω. Εσύ κι'εγώ. Κωλώνεις;'
Ι.Χ. με δύο τύπους σταματημένο επάνω στην Πατησίων
'Δώσ'του. Χώσ'του. Πλάκωσ'τον'
Προχωράω.
Η Ψυχή στο Στόμα περιέχει την πιο συγκλονιστική σκηνή που είδα σε ελληνική ταινία.
Γιάννη Οικονομίδη είσαι Μάγκας.
Και ως τέτοιος είμαι βέβαιος ότι ούτε στην επόμενη θα κωλώσεις.
Γεια μας.
Το παρόν άθλιο πόνημα τελείωσε στις 04:04 συνοδεία του κύριου Bob Dylan, του κύριου Tom Waits, του κύριου Nick Cave και ενός μπουκαλιού λευκού κρασιού. Unfortunately, Jack doesn't live here anymore.
Δυστυχώς συνωμότησε- για να μην πω γαμήθηκε -το σύμπαν (δες zshare) και είναι αδύνατο να ανεβάσω το κομμάτι που ήθελα.
Ενημέρωση 1: (24 - 3) Όλα καλά ρε
The Piano Has Been Drinking Tom Waits
Η Ψυχή στο Στόμα Καμουφλάζ
Αρκετός κόσμος στο φουαγιέ.
Ο Γιάννης Οικονομίδης. Ο Ερρίκος Λίτσης.
Ο φίλος με τον οποίο πήγα 'έχω αλλεργία στους κουλτουριάρηδες, πάμε μια βόλτα'.
Βγαίνουμε, περπατάμε σχεδόν μέχρι το έκτρωμα που ονομάζεται Starcity.
Επιστροφή. Ένας που απ'ότι μάθαμε θεωρείται 'καλλιτέχνης' αρχίζει να αγορεύει.
Δίπλα του κριτικός.
Συζητάν.
Ο 'καλλιτέχνης' υψώνει την φωνή του
Βγαίνουν οι θεατές της παράστασης των 10:30.
Ο καλλιτέχνης 'δεν θα ξεκινήσει η παράσταση αν δεν μιλήσουμε'.
Προχωράμε πέντε συνολικά άνθρωποι προς τα μέσα.
Περιμένουμε να ξεκινήσει η παράσταση.
Μπαίνει μια κοπελιά 'τα εισιτήρια σας';
'Πότε θα ξεκινήσει η παράσταση';
'Σε ένα λεπτό'.
Ξεκινάει η παράσταση.
Η φωνή του καλλιτέχνη δυναμώνει και πάλι.
Προχωράει η ταινία.
Ο 'καλλιτέχνης' ξεσκίζει τις φωνητικές του χορδές.
Τσαντίζομαι. Βγαίνω στην πόρτα.
'Μεγάλε, δεν ήρθαμε εδώ για να ακούμε εσένα.
Την ταινία θέμε να δούμε.'
Αυτός, προφανώς βαθύτατα επηρεασμένος από την ταινία, 'σιγά ρε, μιλάμε. Αφού είπα να μην ξεκινήσει η ταινία αν δεν μιλήσουμε...'
'Εμένα με ρώτησες; Την ταινία ήρθα να δω, όχι εσένα.'
'Άμα έχεις πρόβλημα πάμε έξω να το λύσουμε με τις μπουνιές μας'.
Οι υπόλοιποι 'Συγνώμη, δίκαιο έχεις, πήγαινε να δεις την ταινία και θα χαμηλώσουμε'.
Μπαίνω μέσα. Ο θόρυβος σταματάει για λίγο.
Μετά ξαναρχίζει. Δυνατή μουσική.
Μετά βίας συγκεντρώνομαι στην ταινία.
Τελειώνει. Τρέμω στο κάθισμά μου.
Ηρεμώ κάπως. Βγαίνουμε έξω. Ταξί.
Το Στόμα: Αφήνω τον φίλο στα Εξάρχεια
Περπατάω
Στουρνάρη και Πατησίων.
Ταξί. Δίπλα του σταματάει Ι.Χ.
Ο οδηγός του λέει κάτι στον συνοδηγό του ταξί.
Αυτός κατεβαίνει κάτω.
Με τα χέρια δείχνει το στήθος του.
'Ελα ρε κάτω. Εσύ κι'εγώ. Κωλώνεις;'
Ι.Χ. με δύο τύπους σταματημένο επάνω στην Πατησίων
'Δώσ'του. Χώσ'του. Πλάκωσ'τον'
Προχωράω.
Η Ψυχή στο Στόμα περιέχει την πιο συγκλονιστική σκηνή που είδα σε ελληνική ταινία.
Γιάννη Οικονομίδη είσαι Μάγκας.
Και ως τέτοιος είμαι βέβαιος ότι ούτε στην επόμενη θα κωλώσεις.
Γεια μας.
Το παρόν άθλιο πόνημα τελείωσε στις 04:04 συνοδεία του κύριου Bob Dylan, του κύριου Tom Waits, του κύριου Nick Cave και ενός μπουκαλιού λευκού κρασιού. Unfortunately, Jack doesn't live here anymore.
Δυστυχώς συνωμότησε- για να μην πω γαμήθηκε -το σύμπαν (δες zshare) και είναι αδύνατο να ανεβάσω το κομμάτι που ήθελα.
Ενημέρωση 1: (24 - 3) Όλα καλά ρε
The Piano Has Been Drinking Tom Waits
Η Ψυχή στο Στόμα Καμουφλάζ
posted by Pan at 2:37 AM
5 Comments:
Κι ομως...ειναι μια απο τις καλυτερες ελληνετες ταινιες του Νεου Ελληνικου Κινηματογραφου...
@ πρέζα tv: Δυστυχώς τα όσα συνέβησαν ΓΥΡΩ από την ταινία(η ειδικότηα των κουλτουριάρηδων!) δεν με άφησαν να την απολαύσω.
Όχι απλά από τις καλύτερες. Ένα καινούριο είδος για τα ελληνικά δεδομένα. Και μην παρεξηγηθεί αυτό. Εννοώ ότι, απ'όσο εγώ ξέρω, πρώτη φορά γυρίζονται ελληνικές ταινίες (μαζί με το Σπιρτόκουτο) που 'χρησιμοποιούν' αυτή την οπτική γωνία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα την ξαναδώ.
Δεν την έχω δει ακόμα.Σύντομα όμως θα την δω.
Και μόνο για αυτούς που σε συνόδευαν έχω να πω οτι ήταν αδύνατο να μην γράψεις έτσι..
;)
@sorry_girl: Να πας τρέχοντας. Επειδή όπως αντιλήφθηκες δεν την ευχαριστήθηκα όσο και όπως θα ήθελα, θα την ξαναδώ.
Τα αρνητικα του νησιου... Ουτε σινεμα ουτε τιποτα!!! Αλλα ζωη σαν ταινια!!!
Εχω την Αρτεμη... Για τα ξωτικα δεν ξερω.. βοηθησε λιγο με τον στιχο αν θες...
***
Post a Comment
<< Home